заслони́ть сов. заслані́ць, мног. пазасланя́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заслонить
Том: 11, старонка: 156.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
прыцьмі́ць сов., прям., перен. затемни́ть; заслони́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
захілі́ць сов.
1. загну́ть; заверну́ть;
з. край сурвэ́ткі — загну́ть (заверну́ть) край салфе́тки;
2. заслони́ть, закры́ть;
з. сабо́ю — заслони́ть собо́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
затми́ть сов.
1. (заслонить) зацямні́ць, заслані́ць;
2. перен. (превзойти) заслані́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазасланя́ць сов. (о многом)
1. заслони́ть; закры́ть;
2. закры́ть засло́нкой
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазагаро́джваць сов. (о многом, о многих)
1. загороди́ть;
2. (закрыть собой) заслони́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заслані́ць сов.
1. в разн. знач. заслони́ть; (сделать невидимым — ещё) закры́ть;
хма́ра ~ні́ла со́нца — ту́ча заслони́ла (закры́ла) со́лнце;
з. твар руко́ю — заслони́ть (закры́ть) лицо́ руко́й;
2. (печь) закры́ть засло́нкой;
3. перен. заслони́ть, затми́ть;
пе́ршае пачуццё ~ні́ла на мо́мант усё аста́тняе — пе́рвое чу́вство заслони́ло (затми́ло) на миг всё остально́е;
4. обл., безл. (о болезненном ощущении) заложи́ть;
у грудзя́х ~ні́ла — грудь заложи́ло
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загарадзі́ць сов.
1. в разн. знач. загороди́ть; (закрыть собой — ещё) заслони́ть; (отделить от окружающего — ещё) огради́ть; (создать преграду — ещё) загради́ть, прегради́ть;
двор ~дзі́лі высо́кім пло́там — двор загороди́ли высо́ким забо́ром;
з. сабо́ю святло́ — загороди́ть (заслони́ть) собо́й свет;
зава́л ~дзі́ў нам даро́гу — зава́л прегради́л нам доро́гу;
машы́на ~дзі́ла — шлях маши́на загороди́ла (загради́ла) путь;
з. каго́-не́будзь сваі́мі грудзьмі́ — загороди́ть (заслони́ть) кого́-л. свое́й гру́дью;
2. разг. (цену) заломи́ть;
◊ з. даро́гу — прегради́ть путь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазавалака́ць сов., разг.
1. (таща, затянуть куда-л. — многих, многое) затащи́ть;
2. (о многом) вдеть;
3. (закрыть, подёрнуть, заслонить — многое) заволо́чь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)