пазавалака́ць сов., разг.

1. (таща, затянуть куда-л. — многих, многое) затащи́ть;

2. (о многом) вдеть;

3. (закрыть, подёрнуть, заслонить — многое) заволо́чь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)