засаро́міць, -млю, -міш, -міць; -млены; зак., каго.

Дакараючы або выкрываючы ў чым-н., прымусіць адчуць моцны сорам.

З. гарэзніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

засаро́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. засаро́млю засаро́мім
2-я ас. засаро́міш засаро́міце
3-я ас. засаро́міць засаро́мяць
Прошлы час
м. засаро́міў засаро́мілі
ж. засаро́міла
н. засаро́міла
Загадны лад
2-я ас. засаро́м засаро́мце
Дзеепрыслоўе
прош. час засаро́міўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

засаро́міць сов. (заставить почувствовать стыд) устыди́ть; застыди́ть; усо́вестить;

яго́ крыху́ ~мілі — его́ немно́го устыди́ли (застыди́ли, усо́вестили);

2. (привести в смущение) смути́ть, сконфу́зить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засаро́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; каго.

Выклікаць пачуццё сораму, няёмкасці. Засароміць дзіця. □ Брудная будзённая адзежа, у якой ён быў адзеты, запылены твар .. засаромілі Сёмку. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засарамаці́ць, -ачу́, -аці́ш, -аці́ць; -аці́м, -аціце́, -аця́ць; зак. (разм.).

Тое, што і засароміць.

Яго нічым не засарамаціш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сконфу́зить сов. сканфу́зіць, засаро́міць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засрами́ть сов., прост. засарамаці́ць, засаро́міць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застыди́ть сов., разг. засаро́міць, засарамаці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

устыди́ть сов. засаро́міць, засарамаці́ць, пасарамаці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аканфу́зіць

‘засароміць, збянтэжыць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аканфу́жу аканфу́зім
2-я ас. аканфу́зіш аканфу́зіце
3-я ас. аканфу́зіць аканфу́зяць
Прошлы час
м. аканфу́зіў аканфу́зілі
ж. аканфу́зіла
н. аканфу́зіла
Загадны лад
2-я ас. аканфу́зь аканфу́зьце
Дзеепрыслоўе
прош. час аканфу́зіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)