заруча́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заруча́ю заруча́ем
2-я ас. заруча́еш заруча́еце
3-я ас. заруча́е заруча́юць
Прошлы час
м. заруча́ў заруча́лі
ж. заруча́ла
н. заруча́ла
Загадны лад
2-я ас. заруча́й заруча́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заруча́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заруча́ць несов. обруча́ть; сгова́ривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заруча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заручыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заручы́ць, -учу́, -у́чыш, -у́чыць; -у́чаны; зак., каго.

Справіць абрад заручын.

Павіншаваць заручаных (наз.).

|| незак. заруча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| прым. заруча́льны, -ая, -ае.

З. пярсцёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

обруча́ть несов., церк. заруча́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заручы́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заручу́ зару́чым
2-я ас. зару́чыш зару́чыце
3-я ас. зару́чыць зару́чаць
Прошлы час
м. заручы́ў заручы́лі
ж. заручы́ла
н. заручы́ла
Загадны лад
2-я ас. заручы́ заручы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час заручы́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

betroth

[bɪˈtroʊð]

v.t.

заруча́ць, сва́таць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

affiance

[əˈfaɪəns]

1.

v.

заруча́ць, заруча́цца

2.

n.

зару́чыны pl.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

заруча́цца I несов. заруча́ться; см. заручы́цца I

заруча́цца II несов., возвр., страд. обруча́ться; см. заручы́цца II, заруча́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

engage

[ɪnˈgeɪdʒ]

1.

v.t.

1) забавя́зваць (абяца́ньнем ці кантра́ктам)

2) заруча́ць (малады́х)

3) займа́ць (час)

engaged in conversation — заня́ты гу́таркай

4) найма́ць; замаўля́ць за́гадзя (біле́ты, пако́й)

5) прыця́гваць (ува́гу да сябе)

6) Tech. зачапля́ць

7) атакава́ць, пачына́ць бой ці бітву́

2.

v.i.

1) забавя́звацца

2) займа́цца, браць удзе́л

3) уступа́ць у бой (бо́йку)

4) Tech. зачапля́цца, зачэ́пвацца (пра зу́бы ко́лаў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)