зару́піць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -піць; безас., зак.

Пачаць рупіць.

Яму зарупіла бегчы купацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зару́піць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. зару́піць -
Прошлы час
м. - -
ж. -
н. зару́піла

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зару́піць, ‑піць; безас. зак.

Пачаць рупіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)