заруба́ть несов.

1. (убивать) засяка́ць;

2. (делать зарубку) зару́бліваць, засяка́ць; см. заруби́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заруба́ться страд.

1. засяка́цца;

2. зару́блівацца, засяка́цца; см. заруба́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зару́бліваць I несов., порт. подруба́ть, обруба́ть; см. зарубі́ць I

зару́бліваць II несов.

1. (делать зарубку) заруба́ть, засека́ть;

2. горн. заруба́ть, выруба́ть;

1, 2 см. зарубі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засяка́ць I несов., в разн. знач. засека́ть; см. засячы́ I

засяка́ць II несов.

1. (избивать до смерти) засека́ть, запа́рывать, захлёстывать;

2. (убивать острым предметом, оружием) заруба́ть;

1, 2 см. засячы́ II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)