Verbum

анлайнавы слоўнік

запі́ць², -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́; зак.

Пачаць п’янстваваць.

З. на цэлы тыдзень.

|| незак. запіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запі́ць¹, -п’ю́, -п’е́ш, -п’е́; -п’ём, -п’яце́, -п’ю́ць; -пі́; -пі́ты; зак., што чым.

Выпіць што-н., заглушаючы непрыемны смак або аблягчаючы праглынанне чаго-н.

З. лякарства вадой.

|| незак. запіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запі́ць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	зап’ю́	зап’ё́м
2-я ас.	зап’е́ш	зап’яце́
3-я ас.	зап’е́	зап’ю́ць
Прошлы час
м.	запі́ў	запілі́
ж.	запіла́
н.	запіла́ запіло́
Загадны лад
2-я ас.	запі́	запі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час	запі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запі́ць сов., в разн. знач. запи́ть;

з. ляка́рства вадо́й — запи́ть лека́рство водо́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запі́ць ¹, ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑д’яце; заг. запі; зак., каго-што.

1. Выпіць што‑н. адразу пасля яды, пасля праглынання чаго‑н. Запіць лякарства. □ Хлеб падзялілі разам па кусочку, Сцюдзёнай запілі вадзіцай. Купала.

2. Разм. Справіць абрад заручын. Запіць нявесту.

запі́ць ², ‑п’ю, ‑п’еш, ‑п’е; ‑п’ём, ‑п’яце; заг. запі; зак.

Пачаць піць запоем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запі́ць^I (чым-н.) náchtrínken* vt;

запі́ць ляка́рства вадо́й nach der Arznéi [Medizín] éinen Schluck Wasser trínken*; die Arznéi [Medizín] mit Wásser hinúnterschlucken

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

запі́ць^II разм. (пачаць п’янстваваць) sich dem Trúnk(e) ergében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

запіва́ць ¹, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запіць ¹.

запіва́ць ², ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да запіць ².

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запи́ть сов., в разн. знач. запі́ць;

запи́ть пилю́лю водо́й запі́ць пілю́лю вадо́й;

он за́пил ён запі́ў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запіва́ць несов., в разн. знач. запива́ть; см. запі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)