запрасо́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
запрасо́ўваю |
запрасо́ўваем |
| 2-я ас. |
запрасо́ўваеш |
запрасо́ўваеце |
| 3-я ас. |
запрасо́ўвае |
запрасо́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
запрасо́ўваў |
запрасо́ўвалі |
| ж. |
запрасо́ўвала |
| н. |
запрасо́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
запрасо́ўвай |
запрасо́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
запрасо́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
запрасо́ўваць несов.
1. загла́живать, заутю́живать;
2. тех. запрессо́вывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запрасо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да запрасаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запрасава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.
Загладзіць прасам.
З. шво.
|| незак. запрасо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
запрессо́вывать несов. запрасо́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заутю́живать несов. запрасо́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запрасо́ўвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да запрасавацца.
2. Зал. да запрасоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загла́живать несов. загла́джваць; (утюгом — обычно) запрасо́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
запрасо́ўвацца несов., возвр., страд. загла́живаться, заутю́живаться, запрессо́вываться; см. запрасава́цца, запрасо́ўваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
flute
[flu:t]
1.
n.
1) фле́йта f.
2) Arch. жалабо́к -ка́, раво́к -ўка́ m., паз -у m., вы́емка f.
3) малы́я, ву́зкія скла́дачкі
2.
v.i.
1) ігра́ць на фле́йце
2) выраза́ць жалабкі́ (на калёне)
3) запрасо́ўваць скла́дкі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)