заправі́ла, -ы, Д -у, Т -ам, м.; ДМ -е, Т -ай (-аю), ж., мн. -ы, -ві́л (разм.).

Пра таго, хто запраўляе ў якой-н. справе, верхаводзіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заправі́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заправі́ла заправі́лы
Р. заправі́лы заправі́л
Д. заправі́лу заправі́лам
В. заправі́лу заправі́л
Т. заправі́лам заправі́ламі
М. заправі́ле заправі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заправі́ла

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. заправі́ла заправі́лы
Р. заправі́лы заправі́л
Д. заправі́ле заправі́лам
В. заправі́лу заправі́л
Т. заправі́лай
заправі́лаю		 заправі́ламі
М. заправі́ле заправі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заправі́ла м. и ж., разг. заправи́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заправі́ла, ‑ы, м.

Неадабр. Пра таго, хто іграе кіруючую ролю дзе‑н., верхаводзіць кім‑, чым‑н. П. Пестрак паказаў у рамане, што не кучка капіталістычных заправіл, а народ з’яўляецца той рэальнай сілай, якая творыць гісторыю. Хромчанка. Андрэя Драчуна і яшчэ самых галоўныя заправіл вёскі забралі на вайну ў першую мабілізацыю. Чарот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запра́віць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запра́ўлю запра́вім
2-я ас. запра́віш запра́віце
3-я ас. запра́віць запра́вяць
Прошлы час
м. запра́віў запра́вілі
ж. запра́віла
н. запра́віла
Загадны лад
2-я ас. запра́ў запра́ўце
Дзеепрыслоўе
прош. час запра́віўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

wheeler-dealer [ˌwi:ləˈdi:lə] n. infml верхаво́д, заправі́ла; дзяле́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

заправи́ла прост. верхаво́д, -да м., заправі́ла, -лы м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

верхаво́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Разм. Той, хто верхаводзіць; заправіла, важак. Па нейкай няпісанай умове вербаўскія дзеці выбралі.. [Яся] сваім верхаводам. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засма́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго-што.

Прыгатаваць для яды смажаннем. Засмажыць гусака. □ Антаніна Міхайлаўна засмажыла грыбы, шчодра заправіла іх смятанай. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)