заплыва́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заплыва́ю |
заплыва́ем |
| 2-я ас. |
заплыва́еш |
заплыва́еце |
| 3-я ас. |
заплыва́е |
заплыва́юць |
| Прошлы час |
| м. |
заплыва́ў |
заплыва́лі |
| ж. |
заплыва́ла |
| н. |
заплыва́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заплыва́й |
заплыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
заплыва́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заплыва́ць I несов.
1. заплыва́ть;
2. (удаляться, плывя) уплыва́ть;
1, 2 см. заплы́сці I
заплыва́ць II несов., в разн. знач. заплыва́ть; см. заплы́сці II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заплыва́ць 1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заплыць 1 і заплысці 1.
заплыва́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да заплыць 2 і заплысці 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заплыва́цьI (куды-н.) schwímmen* vi (s);
заплыва́ць далёка ў мо́ра weit ins Meer [in die See] hináusschwimmen*;
заплыва́ць за што-н. hínter etw. (A) schwímmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
заплы́сці², 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыве́; -ы́ў, -ыла́, -ло́; зак.
Пакрыцца слоем чаго-н. густога, цякучага.
Сажалка заплыла глеем.
Вочы заплылі (пра ацёкі, прыпухласці каля вачэй).
|| незак. заплыва́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заплы́сці¹, -ыву́, -ыве́ш, -ыве́; -ывём, -ывяце́, -ыву́ць; -ы́ў, -ыла́, -ло́; -ыві́; зак.
1. Плывучы, трапіць куды-н., за што-н.
З. за буёк.
2. Плывучы, аддаліцца.
Далёка з.
|| незак. заплыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заплыва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заплываць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заплыва́ть несов., в разн. знач. заплыва́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заплыва́нне I ср. заплыва́ние; см. заплыва́ць I 1
заплыва́нне II ср., в разн. знач. заплыва́ние; см. заплыва́ць II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
zapływać
незак. заплываць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)