запаса́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. запаса́ю запаса́ем
2-я ас. запаса́еш запаса́еце
3-я ас. запаса́е запаса́юць
Прошлы час
м. запаса́ў запаса́лі
ж. запаса́ла
н. запаса́ла
Загадны лад
2-я ас. запаса́й запаса́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час запаса́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запаса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Тое, што і запасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаса́ць, запа́сіць auf Vórrat ánschaffen, Vórräte ánschaffen [ánlegen], sich versórgen (што-н. mit D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

прикопля́ть несов. прызапа́шваць, запаса́ць, збіра́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запаса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. запасаць — запасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hive​2 [haɪv] v.

1. раі́цца;

hive honey запаса́ць мёд;

hive wisdom набіра́цца ро́зуму

2. жыць ра́зам/гу́ртам/зго́дна

hive off [ˌhaɪvˈɒf] phr. v.

1. зрабі́ць но́вы пчалі́ны рой

2. аддзяля́ць, раздзяля́ць (фірму, прадпрыемства і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

store

[stɔr]

1.

n.

1) кра́ма f., магазы́н -а m.

2) склад -у m.

3) запа́с -у m.

2.

v.t.

1) пастаўля́ць; забясьпе́чваць чым

2) запаса́ць, назапа́шваць, рабіць запа́с

3) кла́сьці ў склад, трыма́ць у скла́дзе

•

- in store

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Спо́саб ‘прыём, метад’, ‘парадак, характар, манера, склад’, ‘рэальныя ўмовы, сродак, магчымасць ажыццяўлення чаго-небудзь’ (ТСБМ, Гарэц., Ласт., Байк. і Некр., Федар. 4), ‘матэрыяльны дастатак, сродкі’ (Варл.), ‘неабходнае для жыцця’ (Сержп. Прымхі), ‘доля’: дзеўка без спосабу (пра векавуху) (Сержп.). Укр спо́сі́б, рус. спо́соб, польск. sposób, чэш. způsob, славац. spôsob, серб.-харв. спосо̀ба. Параўн. пасоба ‘дапамога’ (Нас.), рус. посо́бие, якія з выразу *ро sobě (гл. сябе); Міклашыч, 331–332; Фасмер, 3, 738. Якабсон (гл. у Фасмера, там жа) усходнеславянскія словы лічыць запазычаннем праз польскую з ст.-чэш. zpósob. Аналагічна Кохман, Stosunki, 126. Сяткоўскі (гл. Басай-Сяткоўскі, Słownik, 334) чэшскі ўплыў бачыць толькі ў развіцці абстрактных значэнняў. Борысь (570) рэканструюе паўн.-прасл. *sъposobъ як аддзеяслоўны дэрыват ад *sъposobiti < *posobiti < *ро sobě, параўн. спасобіць ‘падрыхтоўваць, запасаць’ (Нас.), ст.-бел. способяти ‘падрыхтаваць, сабраць’ (Ст.-бел. лексікон).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

store​2 [stɔ:] v.

1. запаса́ць, хава́ць;

storе (up) food for the winter запаса́цца ядо́ю на зіму́

2. хава́ць, захо́ўваць;

store (away) plants from frost зберага́ць раслі́ны ад маро́зу

3. забяспе́чваць; напаўня́ць;

a mind well sto red with facts галава́, по́ўная фа́ктаў;

His mind is well stored with knowledge. Ён шмат ведае;

Don’t store your head with trivial things. Не забівай галаву дробязямі.

4. змяшча́ць, умяшча́ць;

How much food can this little cupboard store? Як многа прадуктаў улезе ў гэты буфецік?

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)