Запаветная (в.) 9/488

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

запаве́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. запаве́тны запаве́тная запаве́тнае запаве́тныя
Р. запаве́тнага запаве́тнай
запаве́тнае		 запаве́тнага запаве́тных
Д. запаве́тнаму запаве́тнай запаве́тнаму запаве́тным
В. запаве́тны (неадуш.)
запаве́тнага (адуш.)		 запаве́тную запаве́тнае запаве́тныя (неадуш.)
запаве́тных (адуш.)
Т. запаве́тным запаве́тнай
запаве́тнаю		 запаве́тным запаве́тнымі
М. запаве́тным запаве́тнай запаве́тным запаве́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

запаве́тны, -ая, -ае.

1. Дарагі для каго-н., задушэўны

Запаветная мара.

Запаветныя думкі.

2. Які па-асабліваму цэніцца, старанна аберагаецца.

З. куточак.

З. талісман.

3. Звязаны з наказам, тайнай умовай.

Запаветнае слова.

|| наз. запаве́тнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Promised Land

запаве́тная зямля́ (у Бі́бліі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

обетова́нный запаве́тны, абяца́ны;

обетова́нная земля́ запаве́тная зямля́;

обетова́нный край книжн. запаве́тны край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Wúnschtraum

m -(e)s, -träume (запаве́тная) ма́ра

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gelóbt

a

das ~e Land — паэт. запаве́тная зямля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

obiecany

obiecan|y

абяцаны;

ziemia ~a — запаветная зямля; абяцаная зямля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

milk​1 [mɪlk] n. малако́;

skimmed milk зня́тае малако́

♦

the land of milk and honey ≅мало́чныя рэ́кі з кісе́льнымі берага́мі; краі́на даста́тку; запаве́тная зямля́;

it’s no use crying over spilt milk ≅слязьмі́ ра́ды не дасі́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

verhéißen

* vt высок. абяца́ць, прадка́зваць (поспех і г.д.); абяца́ць (выздараўленне і г.д.)

◊ das verhéißene Land — запаве́тная зямля́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)