заня́тасць, -і, ж.

Наяўнасць работы, забяспечанасць працай.

Вялікая з.

Паказчык занятасці рабочых.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заня́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. заня́тасць
Р. заня́тасці
Д. заня́тасці
В. заня́тасць
Т. заня́тасцю
М. заня́тасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заня́тасць ж. за́нятость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заня́тасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан занятага. Нягледзячы на вечную сваю занятасць, знаходзіла маці час, каб агледзець яе, Любчыну, сукенку, прышыць адарваны гузік. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заня́тасць ж. эк. Beschäftigung f -; Beschäftigtsein n -s; эк. Beschäftigungsgrad m -(e)s, -e;

по́ўная заня́тасць Vóllbeschäftigung f;

няпо́ўная заня́тасць Kúrzarbeit f -, Téilbeschäftigung f

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

занятасць насельніцтва

т. 6, с. 528

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

за́нятость заня́тасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

employment [ɪmˈplɔɪmənt] n.

1. пра́ца, рабо́та, слу́жба, заня́так

2. заня́тасць;

full employment по́ўная заня́тасць, адсу́тнасць беспрацо́ўя

3. fml (of) скарыста́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Vóllbeschäftigung

f - эк. по́ўная заня́тасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дзелаві́ты, ‑ая, ‑ае.

Старанны і ўмелы ў рабоце; дзелавы (у 2 знач.). Вырастаў юнак сталы, дзелавіты, які ўмеў сярод усялякіх спраў адразу ўбачыць самае важнае і найбольш патрэбнае. Чорны. // Які выражае занятасць справай; сур’ёзны. Я стаяў збоку і любаваўся дзедам: яго маладым настроем, яго дзелавітай клапатлівасцю. Якімовіч. Аляксею падабалася простая, дзелавітая гутарка падпалкоўніка. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)