зану́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зану́да зану́ды
Р. зану́ды зану́д
Д. зану́ду зану́дам
В. зану́ду зану́д
Т. зану́дам зану́дамі
М. зану́дзе зану́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зану́да

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зану́да зану́ды
Р. зану́ды зану́д
Д. зану́дзе зану́дам
В. зану́ду зану́д
Т. зану́дай
зану́даю		 зану́дамі
М. зану́дзе зану́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зану́да м. и ж., прост. (о нудном, назойливом человеке) зану́да, нуда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зану́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

Пагард.

1. Пра слабага, заняпалага, непрыгляднага чалавека, жывёліну і пад. Адна цяпер снасціна — вуда, А з вудай ты — паўрыбака: Бярэцца розная зануда. І рэдка.. [зловіш] шчупака. Колас.

2. Пра дакучлівага, шкадлівага чалавека. Пасля бліснула папяроса, і даляцела: — Вунь ён, пісака!.. Яго ўжо абязвечыў нехта... Зануда негабляваная! Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зану́да м, ж разм lángweiliger Mensch; Múcker m -s, Dúckmäuser m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wet blanket [ˌwetˈblæŋkɪt]n. infml зану́да, нэ́ндза

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

drag​1 [dræg] n. infml

1. ну́дная асо́ба, зану́да

2. то́рмаз (перан.); перашко́да

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Tráuerkloß

m -es, -klöße разм. зану́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nudziarz

нудны чалавек; нуда, зануда; назола

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

maruda

ж. / м. маруда, капуха, капун; зануда

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)