зана́чка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зана́чка зана́чкі
Р. зана́чкі зана́чак
Д. зана́чцы зана́чкам
В. зана́чку зана́чкі
Т. зана́чкай
зана́чкаю		 зана́чкамі
М. зана́чцы зана́чках

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

zaskórniak

м. жарт. заначка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)