зана́чка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| зана́чка | зана́чкі | |
| зана́чкі | зана́чак | |
| зана́чцы | зана́чкам | |
| зана́чку | зана́чкі | |
| зана́чкай зана́чкаю |
зана́чкамі | |
| зана́чцы | зана́чках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)