занато́ўваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
занато́ўваю |
занато́ўваем |
| 2-я ас. |
занато́ўваеш |
занато́ўваеце |
| 3-я ас. |
занато́ўвае |
занато́ўваюць |
| Прошлы час |
| м. |
занато́ўваў |
занато́ўвалі |
| ж. |
занато́ўвала |
| н. |
занато́ўвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
занато́ўвай |
занато́ўвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
занато́ўваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
занато́ўваць несов. запи́сывать; отмеча́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
занато́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да занатаваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
занатава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што і з дадан.
Запісаць што-н. для памяці або адзначыць у памяці.
З. пачутае ў запісной кніжцы.
|| незак. занато́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
занатава́ць, занато́ўваць sich (D) etw. notíeren [áufschreiben*]; sich (D) etw. vermérken
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
занато́ўвацца, ‑аецца, незак.
Зал. да занатоўваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запи́сывать несов. запі́сваць; занато́ўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
notíeren
vt зазнача́ць, запі́сваць, занато́ўваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
notować
незак.
1. запісваць; адзначаць, занатоўваць;
2. каціраваць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
áufzeichnen
vt
1) (на)рысава́ць, (на)малява́ць
2) запі́сваць, занато́ўваць; пратакалі́раваць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)