Абл. Замінка, затрымка. Ідзе з лапатай дзядзька з хаты І адграбае снег заўзята. У гумно і ў хлеў праводзіць сцежкі, — Не хоча мець удзень замешкі, Бо ўдзень на рэчку і на тоні Схадзіць рыхтуецца Антоні.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
замешка
Том: 11, старонка: 12.
Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)
temper
[ˈtempər]1.
n.
1) настро́й -ю, гумо́р -у m.
She was in a good temper — Яна́ была́ ў до́брым настро́і
2) гнеў -ву m., злосьць f.
in her temper she broke a vase — Са зло́сьці яна́ пабіла ва́зу
3) самавало́даньне n.
He became angry and lost his temper — Ён узлава́ўся і стра́ціў самавало́даньне
4) гушчыня́, заме́шка су́месі
The temper of the clay was right for shaping — Гушчыня́ глі́ны была́ адпаве́дная для вы́рабу
5) заме́шка ўжы́тая ў су́месі
2.
v.t.
1) зьмякча́ць, зьмянша́ць (пакара́ньне)
2)
а) мясі́ць (глі́ну)
б) мяша́ць фа́рбу
в) гартава́ць (сталь)
3) Mus. нала́джваць (інструмэ́нт)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
