замару́джаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замару́джаны |
замару́джаная |
замару́джанае |
замару́джаныя |
| Р. |
замару́джанага |
замару́джанай
замару́джанае |
замару́джанага |
замару́джаных |
| Д. |
замару́джанаму |
замару́джанай |
замару́джанаму |
замару́джаным |
| В. |
замару́джаны (неадуш.)
замару́джанага (адуш.) |
замару́джаную |
замару́джанае |
замару́джаныя (неадуш.)
замару́джаных (адуш.) |
| Т. |
замару́джаным |
замару́джанай
замару́джанаю |
замару́джаным |
замару́джанымі |
| М. |
замару́джаным |
замару́джанай |
замару́джаным |
замару́джаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замару́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
замару́джаны |
замару́джаная |
замару́джанае |
замару́джаныя |
| Р. |
замару́джанага |
замару́джанай
замару́джанае |
замару́джанага |
замару́джаных |
| Д. |
замару́джанаму |
замару́джанай |
замару́джанаму |
замару́джаным |
| В. |
замару́джаны (неадуш.)
замару́джанага (адуш.) |
замару́джаную |
замару́джанае |
замару́джаныя (неадуш.)
замару́джаных (адуш.) |
| Т. |
замару́джаным |
замару́джанай
замару́джанаю |
замару́джаным |
замару́джанымі |
| М. |
замару́джаным |
замару́джанай |
замару́джаным |
замару́джаных |
Кароткая форма: замару́джана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замару́джаны заме́дленный; см. замару́дзіць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
замару́джаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад замарудзіць.
2. у знач. прым. З паменшанай хуткасцю; больш павольны, марудны, чым звычайна. Замаруджаны тэмп развіцця. Міна замаруджанага дзеяння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заме́дленный прич., прил. запаво́лены, замару́джаны; прыці́шаны; (задержанный) затры́маны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прыці́шаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад прыцішыць.
2. у знач. прым. Прыглушаны, слаба чутны. Прыцішаны грукат бярвёнаў даходзіць здалёку і зблізку. Пестрак. Цемру тады поўніў гул машын, чуліся прыцішаныя галасы артылерыстаў, фырканне коней. Мележ.
3. у знач. прым. Замаруджаны, запаволены. Відаць, чалавек выбіваўся з сіл, запыняў бег, ішоў прыцішанаю хадою. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
партаме́нта
(іт. portamentó)
спосаб пявучага выканання, слізгаючы, лёгкі, замаруджаны пераход ад гука да гука пры спяванні або пры ігры пальцам па струне.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
opóźniony
спознены; замаруджаны;
opóźniony rozwój — замаруджанае развіццё;
dzieci o ~m rozwoju — дзеці з замаруджаным развіццём
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Адхлы́н ’адпачынак, перадышка’ (Юрч. Сін., Яўс.), рус. отхлянуть, отхленуть ’адпачыць’. Сюды ж рус. хлын ’лодар, гультай’ і хлынь ’замаруджаны ход каня’. Неверагодна Фасмер, 3, 173, рус. отхлянуть звязвае з хлебать. Супастаўленне Праабражэнскім, 2, 130, рускага слова з бел. адхлан (гл.) таксама спрэчнае, абедзве формы ён выводзіць з холад. Ільінскі (ИОРЯ, 20, 4, 157) лічыць генетычна роднаснымі рус. хлын, хлынь і хлынуть. Паколькі апошняе звязваецца з укр. хлюнути, польск. chlunąć, балг. хлун і інш., існуе магчымасць для рэканструкцыі *xlunǫti (* < xlǫnǫti < *xlǫbnǫti/xlębь). Параўн. бел. хляба і хлюпа ў значэнні ’дрэннае надвор’е’ з бел. адхлуп (гл.) і адхлын (гл. Мартынаў, Слав. акком., 131; ён жа, Бел.-рус. ізал., 69).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)