заляга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
заляга́нне |
заляга́нні |
| Р. |
заляга́ння |
заляга́нняў |
| Д. |
заляга́нню |
заляга́нням |
| В. |
заляга́нне |
заляга́нні |
| Т. |
заляга́ннем |
заляга́ннямі |
| М. |
заляга́нні |
заляга́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заляга́нне ср., в разн. знач. залега́ние; см. заляга́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заляга́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. залягаць — залегчы (у 1 знач.).
2. Размяшчэнне ў зямной кары (народ, руды і пад.). Глыбіня залягання каменнага вугалю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Заляганне горных парод 2/177; 3/174, 571, 603; 4/119, 485; 5/120; 6/516; 8/462; 10/85, 379
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
залега́ние ср. заляга́нне, -ння ср.; (залежь) за́леж, -жы ж., пакла́д, -ду м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гнездавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да гнязда (у 1 знач.). Гнездавы перыяд.
2. Які мае адносіны да гнязда (у 3, 4 знач.). Гнездавы спосаб сяўбы. Гнездавое заляганне руд.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Баталіт (геал.) 2/177; 4/485, гл. Заляганне горных парод
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
АНТЫКЛІНО́РЫЙ
(ад антыкліналь + грэч. oros гара),
буйны комплекс складкавых структур зямной кары, які ўзнік у геасінкліналях. Характэрны агульны ўздым і заляганне найб. стараж. парод у цэнтр. частцы, форма выцягнутага скляпення. Восевыя плоскасці складак антыклінорыю часта размешчаны веерападобна і нахілены ад цэнтра да перыферыі. Мае сотні кіламетраў у даўжыню і дзесяткі ў шырыню (В.Каўказ, Уралтау і інш.).
М.А.Нагорны.
т. 1, с. 397
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ułożenie
н.
1. размяшчэнне;
ułożenie warstw — заляганне пластоў;
2. складанне;
ułożenie pożegnalnej przemowy — складанне развітальнай прамовы;
3. манеры;
dobre ułożenie — добрыя манеры
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)