зало́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зало́г зало́гі
Р. зало́гу зало́гаў
Д. зало́гу зало́гам
В. зало́г зало́гі
Т. зало́гам зало́гамі
М. зало́гу зало́гах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зало́г, -у, м.

1. Тое, што і заклад.

2. перан. Доказ, гарантыя чаго-н.

З. дружбы.

|| прым. зало́гавы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Залогавае абавязацельства.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зало́г, -гу м.

1. в разн. знач. зало́г; (ценная вещь — ещё) закла́д;

вы́купіць з. — вы́купить зало́г (закла́д);

даць у з. сто ты́сяч рублёў — дать в зало́г сто ты́сяч рубле́й;

2. перен. зало́г;

з. дру́жбы — зало́г дру́жбы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́г​I

1. зало́г, -гу м., закла́д, -ду м.;

2. перен. зало́г, -гу м.;

в зало́г дру́жбы у зало́г дру́жбы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́г​II грам. стан, род. ста́ну м.;

возвра́тный зало́г зваро́тны стан;

действи́тельный зало́г незале́жны стан;

страда́тельный зало́г зале́жны стан.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́г​III м. (давно не паханная земля) абло́га, -гі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зало́г, ‑у, м.

1. Тое, што і заклад. Ён да таго цынічны, гэты Гайдач, што бярэ ў залог срэбныя і залатыя рэчы. Бядуля. Пасля сканчэння следства Танка выпусцілі да суда пад залог 200 злотых. У. Калеснік.

2. перан. Доказ, сведчанне, гарантыя чаго‑н. Залог дружбы. □ У шчырай адданасці Хв. Шынклера тэме чыгункі беларускія літаратары бачылі залог будучых поспехаў пісьменніка. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

залог

т. 6, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зало́г м эк, камерц Versátz m -(e)s, Verpfändung f -, -en; Pfand n -(e)s, Pfänder, Únterpfand n (залогавая рэч);

іпатэ́чны зало́г Hypothékenpfand n; (ад)даць што-н у зало́г etw. als [zum] Pfand gében*;

атры́мліваць гро́шы пад зало́г Geld gégen Kautión bekómmen*;

выкупля́ць што-н з зало́гу Pfand éinlösen;

уно́сіць зало́г Kautión léisten [stéllen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зару́ка, -і, ДМ -ру́цы, ж.

Залог, гарантыя.

У працы з. нашых поспехаў.

|| прым. зару́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)