закідны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. закідны́ закідна́я закідно́е закідны́я
Р. закідно́га закідно́й
закідно́е		 закідно́га закідны́х
Д. закідно́му закідно́й закідно́му закідны́м
В. закідны́ (неадуш.)
закідно́га (адуш.)		 закідну́ю закідно́е закідны́я (неадуш.)
закідны́х (адуш.)
Т. закідны́м закідно́й
закідно́ю		 закідны́м закідны́мі
М. закідны́м закідно́й закідны́м закідны́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закідны́ закидно́й;

з. не́вад — закидно́й не́вод

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закідны́, ‑ая, ‑ое.

Якім карыстаюцца шляхам закідвання. Закідная вуда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закидно́й закідны́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)