закідны́
прыметнік, адносны
| закідны́ | закідна́я | закідно́е | закідны́я | |
| закідно́га | закідно́й закідно́е |
закідно́га | закідны́х | |
| закідно́му | закідно́й | закідно́му | закідны́м | |
| закідны́ ( закідно́га ( |
закідну́ю | закідно́е | закідны́я ( закідны́х ( |
|
| закідны́м | закідно́й закідно́ю |
закідны́м | закідны́мі | |
| закідны́м | закідно́й | закідны́м | закідны́х | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)