закіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. закінуць.

2. Намякаць на што-н. (разм.).

Я ведаю, куды ты закідаеш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́даць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што, чым.

Кідаючы, запоўніць, пакрыць, засыпаць.

З. яму ламаччам.

З. прамоўцу пытаннямі (перан.).

|| незак. закі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́даць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закі́даю закі́даем
2-я ас. закі́даеш закі́даеце
3-я ас. закі́дае закі́даюць
Прошлы час
м. закі́даў закі́далі
ж. закі́дала
н. закі́дала
Загадны лад
2-я ас. закі́дай закі́дайце
Дзеепрыслоўе
прош. час закі́даўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закіда́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закіда́ю закіда́ем
2-я ас. закіда́еш закіда́еце
3-я ас. закіда́е закіда́юць
Прошлы час
м. закіда́ў закіда́лі
ж. закіда́ла
н. закіда́ла
Загадны лад
2-я ас. закіда́й закіда́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час закіда́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закіда́ць несов.

1. (бросать куда-л. далеко или за что) забра́сывать, заки́дывать; зашвы́ривать;

2. теря́ть;

3. (придавать другое положение) заки́дывать; (голову — ещё) запроки́дывать;

4. (оставлять без внимания) забра́сывать;

5. разг. (завозить, доставлять куда-л.) забра́сывать;

6. (выражать кому-л. неодобрение) упрека́ть, ста́вить в вину́;

1-6 см. закі́нуць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закі́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што чым.

Кідаючы што‑н., запоўніць (адтуліну, яму і пад.) або пакрыць, засыпаць зверху. Закідаць яму ламаччам. Закідаць разору зямлёй. □ Калі дома скідалі сена ў адрынку, [Юзік] не ўцярпеў, набраў велізарны ахапак і, быццам незнарок, закідаў ім Шуру, збіўшы з ног. Крапіва. // Кінуць у вялікай колькасці на каго‑, што‑н. Закідаць артыста кветкамі. Закідаць танкі гранатамі. // перан. Накіраваць каму‑н. што‑н. у вялікай колькасці. Закідаць прамоўцу пытаннямі.

•••

Закідаць граззю каго — несправядліва абвінаваціць; абняславіць, ачарніць.

Закідаць каменнем каго — асудзіўшы за што‑н., не прызнаць сваім, адвергнуць.

Закідаць шапкамі — лёгка і хутка перамагчы, падолець каго‑н.

закіда́ць, а́ю, ‑а́еш, ‑а́е; незак.

1. Незак. да закінуць.

2. перан. Разм. Намякаць на што‑н. [Кацярына:] Не ўгаварвай, я ведаю, куды ты закідаеш. Крапіва.

•••

Закідаць вуду куды — тое, што і закідаць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закі́даць

1. bewrfen* vt;

2. (засыпаць) überschǘtten vt, überhä́ufen vt;

закі́даць каго-н падару́нкамі j-n mit Geschnken überschǘtten [überhä́ufen];

закі́даць каго-н пыта́ннямі j-n mit Frgen bestürmen;

закі́даць гра́ззю mit Schmutz bewrfen*; in den Kot zrren

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закіда́ць

1. wrfen* vt;

2. (пакласці не на тое месца) verlgen vt;

3. (пакінуць без увагі) vernchlässigen vt;

ён закі́нуў сваю́ вучо́бу er hat sein Stdium vernchlässigt;

4. разм. (даставіць куды-н.) (hn)schffen vt; inschleusen vt (заслаць);

5. разм. (рабіць каму-н папрок за што-н.) j-m etw. (A) zum Vrwurf mchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закі́нуць, -ну, -неш, -не; закі́нь; -нуты; зак.

1. каго-што. Кінуць куды-н. або далёка.

З. мяч у сетку.

З. вуду (таксама перан.: паспрабаваць папярэдне разведаць што-н. намёкам, пытаннямі; разм.).

2. што. Падняўшы, надаць чаму-н. іншае становішча.

З. нагу за нагу.

З. стрэльбу за плячо.

3. перан., каго-што. Даставіць куды-н.

З. прадукты на дачу.

З. дэсант у тыл ворага.

4. каго-што. Перастаць займацца кім-, чым-н., пакінуць каго-, што-н.

З. вучобу.

З. гаспадарку.

Закінуць слова або слоўца (разм.) — пахадайнічаць за каго-н., аказаць падтрымку.

Як за сябе закінуць (разм.) — хутка і многа з’есці, выпіць.

|| незак. закіда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і закі́дваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. за́кід, -у, М -кідзе, м. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закі́дваць¹ гл. закідаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)