заку́рваць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. заку́рваю заку́рваем
2-я ас. заку́рваеш заку́рваеце
3-я ас. заку́рвае заку́рваюць
Прошлы час
м. заку́рваў заку́рвалі
ж. заку́рвала
н. заку́рвала
Загадны лад
2-я ас. заку́рвай заку́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час заку́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

заку́рваць несов.

1. (папиросу, трубку) заку́ривать;

2. (покрывать копотью) заку́ривать, зака́пчивать;

1, 2 см. закуры́ць;

3. (покрываться копотью) зака́пчиваться; см. заку́раць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́рваць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закурыць ​1.

заку́рваць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што, чаго і без дап.

Дастаўшы або скруціўшы папяросу, набіўшы люльку, запальваць яе. — Закурвайце, мужчыны! — адазваўся Сымон, выняўшы з-за пазухі вялікі капшук з тытунём. Чарот. У штольні Франц.. даставаў цыгарэту, акуратна адшчыкваў ад яе палавіну і закурваў. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закуры́ць¹, -уру́, -у́рыш, -у́рыць; -у́раны; зак., каго-што.

Пакрыць сажай, задыміць, закуродыміць.

|| незак. заку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закуры́ць², -уру́, -у́рыш, -у́рыць; зак.

1. што, чаго і без дап. Запаліць і пачаць курыць.

З. люльку.

2. Стаць курцом.

Ён рана закурыў.

|| незак. заку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закуры́ць, заку́рваць

1. (пакрыць сажай, задыміць) rúßig máchen, verräuchern vt;

2. (пачаць курыць) (sich) éine Zigarétte [Zigárre, Pféife] ánzünden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заку́ривать несов. заку́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заку́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закурыцца ​1.

2. Зал. да закурваць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адыхо́дак, ‑дку, м.

У выразе: на адыходак — тое, што і на адыход (гл. адыход). Неўзабаве ўсе разышліся, толькі некалькі мужчын і хлапцоў спынілася на вуліцы закурваць на адыходак. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zapalać

незак. запальваць; распальваць; закурваць;

гл. zapalić

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)