закру́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. закру́чваю закру́чваем
2-я ас. закру́чваеш закру́чваеце
3-я ас. закру́чвае закру́чваюць
Прошлы час
м. закру́чваў закру́чвалі
ж. закру́чвала
н. закру́чвала
Загадны лад
2-я ас. закру́чвай закру́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час закру́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закру́чваць несов.

1. (крутя, завинчивать, вворачивать внутрь) зави́нчивать, завёртывать;

2. (поворачивая) закрыва́ть, завора́чивать;

3. (крутя, завивать) закру́чивать;

4. (обвивая кругом, наматывать) закру́чивать, зама́тывать;

5. (придавать вращательное движение) закру́чивать;

6. (упаковывать, обёртывать) завёртывать, завора́чивать;

1-6 см. закруці́ць 1-4, 7, 8

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закруціць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закруці́ць¹, -учу́, -у́ціш, -у́ціць; -у́чаны; зак.

1. што. Круцячы, завіць, загнуць, заламаць або завязаць чым-н.

З. вусы.

З. рукі.

2. што. Абматаць вакол чаго-н.

З. хустку на галаву.

3. каго-што. Загарнуць у што-н., абматаць чым-н.

З. дзіця ў коўдру.

4. што. Круцячы, зашрубаваць, закрыць.

З. гайку.

З. кран.

◊

Закруціць галаву каму (разм., неадабр.) — моцна захапіць, пазбавіўшы здольнасці цвяроза разважаць.

З. галаву дзяўчыне.

|| незак. закру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закруці́ць, закру́чваць

1. dréhen vt; verdréhen vt;

закруці́ць каму-н ру́кі за спі́най j-m die Árme auf den Rücken dréhen;

закруці́ць ву́сы den Schnúrrbart zwírbeln;

закруці́ць валасы́ на бігудзі́ das Haar éindrehen [auf Lóckenwickler dréhen];

2. (зашрубаваць) féstschrauben аддз. vt, zúschrauben vt, zúdrehen vt;

закруці́ць кран den Wásserhahn zúdrehen;

3. (абматаць) wíckeln vt, wínden* vt (вакол чаго-н. um, auf A);

4. (загарнуць у што-н.) éinwickeln vt, éinhüllen vt, éinpacken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закру́чивать несов. закру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

извива́ть несов. выгіна́ць, закру́чваць, скру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зави́нчивать несов. зашрубо́ўваць; (завёртывать) закру́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закру́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закручваць — закруціць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закру́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закруціцца ​1.

2. Зал. да закручваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)