зако́пвацца гл. закапа́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́пвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зако́пваюся зако́пваемся
2-я ас. зако́пваешся зако́пваецеся
3-я ас. зако́пваецца зако́пваюцца
Прошлы час
м. зако́пваўся зако́пваліся
ж. зако́пвалася
н. зако́пвалася
Загадны лад
2-я ас. зако́пвайся зако́пвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зако́пваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зако́пвацца несов.

1. (во что-л. сыпучее) зарыва́ться, зака́пываться;

2. (целиком отдаваться какому-л. делу) зарыва́ться;

1, 2 см. закапа́цца 1, 2;

3. страд. зарыва́ться, зака́пываться; см. зако́пваць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́пвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да закапа́цца.

2. Зал. да закопваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закапа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.

1. гл. капацца.

2. Закапаць частку свайго цела ў што-н.; засыпаць сябе чым-н.

З. ў сена.

З. ў кнігі, у работу (перан.: цалкам аддацца чытанню, рабоце).

|| незак. зако́пвацца, -аюся, -аешся, -аецца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закопваць — закапа́ць, закопвацца — закапа́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зака́пываться​II несов.

1. (зарываться во что-л. сыпучее) зако́пвацца;

2. страд. зако́пвацца; см. зака́пывать​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарыва́ться​I несов.

1. зако́пвацца; (о животных) зарыва́цца;

2. (в сено, снег и т. п.) зарыва́цца;

3. (отдаваться целиком какому-л. делу) зарыва́цца; см. зары́ться;

4. страд. зако́пвацца; зарыва́цца; хава́цца, утыка́цца; см. зарыва́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

burrow

[ˈbɜ:roʊ]

1.

n.

нара́ f.

2.

v.

1) капа́ць, рыць нару́

2) зарыва́цца

to burrow under the blankets — зары́цца пад ко́ўдры

3) жыць у нары́

4) хава́цца, зако́пвацца, зашыва́цца

5) капа́цца, ры́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

bury

[ˈberi]

v.t. -ied, -ying

1) хава́ць (паме́рлага)

2) прыкрыва́ць, хава́ць; зако́пваць, зако́пваць

to bury one's face in one’s hands — закры́ць твар рука́мі

3) Figur. зако́пвацца, зарыва́цца

to bury oneself in studies — закапа́цца ў вучо́бе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)