зако́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Шпілька для валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́лка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зако́лка зако́лкі
Р. зако́лкі зако́лак
Д. зако́лцы зако́лкам
В. зако́лку зако́лкі
Т. зако́лкай
зако́лкаю		 зако́лкамі
М. зако́лцы зако́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зако́лка ж. зако́лка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́лка разг. зако́лка, -кі ж., шпі́лька, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зако́лка, ‑і, ДМ ‑лцы; Р мн. ‑лак; ж.

Шпілька для валос.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зако́лка ж (для валасоў) Háarspange f -, -n, Háarklemme f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

hairgrip [ˈheəgrɪp] n. BrE зако́лка для валасо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hairslide [ˈheəslaɪd] n. BrE зако́лка-спра́жка (для валасоў)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Таркано́к ’шпілька для валасоў, заколка’ (Касп.). Да папярэдняга слова, параўн. жуковіна ’пярсцёнак’, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

bobby pin

прыко́лка, зако́лка f. (для валасо́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)