закаха́ ная
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
адз.
мн.
ж.
-
Н.
закаха́ ная
закаха́ ныя
Р.
закаха́ най
закаха́ ных
Д.
закаха́ най
закаха́ ным
В.
закаха́ ную
закаха́ ных
Т.
закаха́ най закаха́ наю
закаха́ нымі
М.
закаха́ най
закаха́ ных
Крыніцы:
krapivabr2012 ,
nazounik2008 ,
sbm2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закаха́ ная
1. (у каго ) влюблённая, неравнодушная (к кому );
2. в знач. сущ. влюблённая
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
влюблённая сущ. закаха́ ная , -най ж. , улюбёная, -най ж. ;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вярбі́ на , ‑ы, ж.
Адно дрэва вярбы. А ў люстры водаў гэтай рэчкі, Як закаханая дзяўчына, Глядзіцца пышная вярбіна. Колас .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
закаха́ ны
прыметнік, якасны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
закаха́ ны
закаха́ ная
закаха́ нае
закаха́ ныя
Р.
закаха́ нага
закаха́ най закаха́ нае
закаха́ нага
закаха́ ных
Д.
закаха́ наму
закаха́ най
закаха́ наму
закаха́ ным
В.
закаха́ ны (неадуш. ) закаха́ нага (адуш. )
закаха́ ную
закаха́ нае
закаха́ ныя (неадуш. ) закаха́ ных (адуш. )
Т.
закаха́ ным
закаха́ най закаха́ наю
закаха́ ным
закаха́ нымі
М.
закаха́ ным
закаха́ най
закаха́ ным
закаха́ ных
Крыніцы:
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
prym2009 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закаха́ ны
прыметнік, адносны
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
закаха́ ны
закаха́ ная
закаха́ нае
закаха́ ныя
Р.
закаха́ нага
закаха́ най закаха́ нае
закаха́ нага
закаха́ ных
Д.
закаха́ наму
закаха́ най
закаха́ наму
закаха́ ным
В.
закаха́ ны (неадуш. ) закаха́ нага (адуш. )
закаха́ ную
закаха́ нае
закаха́ ныя (неадуш. ) закаха́ ных (адуш. )
Т.
закаха́ ным
закаха́ най закаха́ наю
закаха́ ным
закаха́ нымі
М.
закаха́ ным
закаха́ най
закаха́ ным
закаха́ ных
Крыніцы:
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
prym2009 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
закаха́ ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
адз.
мн.
м.
ж.
н.
-
Н.
закаха́ ны
закаха́ ная
закаха́ нае
закаха́ ныя
Р.
закаха́ нага
закаха́ най закаха́ нае
закаха́ нага
закаха́ ных
Д.
закаха́ наму
закаха́ най
закаха́ наму
закаха́ ным
В.
закаха́ ны (неадуш. ) закаха́ нага (адуш. )
закаха́ ную
закаха́ нае
закаха́ ныя (неадуш. ) закаха́ ных (адуш. )
Т.
закаха́ ным
закаха́ най закаха́ наю
закаха́ ным
закаха́ нымі
М.
закаха́ ным
закаха́ най
закаха́ ным
закаха́ ных
Кароткая форма: закаха́ на .
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Lí ebespaar
n -(e)s, -e закаха́ ная па́ ра; каха́ нкі
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Пігмаліён
(гр. Pygmalion = імя міфічнага старажытнагрэчаскага скульптара, які закахаўся ў вылепленую ім статую Галатэі)
асоба, закаханая ў свой твор.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
стаі́ чна , прысл.
Як стоік (у 2 знач.), як уласціва стоіку; стойка, мужна. І тым не менш, непакорлівы дух дзядзькі, яго паэтычная душа, закаханая ва ўсё прыгожае, стаічна вытрымлівалі нягоды і выпрабаванні лёсу. Майхровіч . З нейкім вінавата-прабачлівым выглядам ён стаічна чакаў, пакуль набярэцца ў яе дробязі на рэшту. Васілёнак .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)