закаркава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што.

Заткнуць коркам (бутэльку і пад.).

|| незак. закарко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. закарко́ўванне, -я, н. і закарко́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закаркава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. закарку́ю закарку́ем
2-я ас. закарку́еш закарку́еце
3-я ас. закарку́е закарку́юць
Прошлы час
м. закаркава́ў закаркава́лі
ж. закаркава́ла
н. закаркава́ла
Загадны лад
2-я ас. закарку́й закарку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час закаркава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

закаркава́ць сов. (пробкой) заку́порить, уку́порить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закаркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што.

Заткнуць коркам (бутэльку, бутлю і пад.). Тарас хацеў закаркаваць бутэльку, але яна неяк выслізнула ў яго з рук і бразнулася аб зямлю. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закаркава́ць zúpfropfen vt; verkórken vt, zúkorken vt (бутэльку); verspúnden vt (бочку)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

закарко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да закаркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарко́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. закаркоўваць — закаркаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закарко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. закаркоўваць — закаркаваць.

2. Матэрыял, якім закаркоўваюць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zakorkować

зак. закаркаваць, заткнуць коркам;

zakorkować butelkę — закаркаваць бутэльку;

zakorkować ruch (uliczny) — утварыць (вулічны) затор

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уку́порить сов.

1. (упаковать) разг. упакава́ць;

2. (закупорить) заткну́ць; (пробкой) закаркава́ць; (бочку) зашпунтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)