зака́лка ж.

1. (действие) гартава́нне, -ння ср., загарто́ўка, -кі ж.;

2. (состояние, свойство) гарт, род. га́рту м., загарто́ўка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарто́ўка ж., прям., перен. зака́лка;

з. ста́лі — зака́лка ста́ли;

з. це́ла — зака́лка те́ла

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загарто́ўванне ср.

1. зака́ливание, зака́лка ж., прока́ливание;

2. перен. зака́ливание, зака́лка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гарт (род. га́рту) м.

1. прям., перен. зака́л, зака́лка ж.;

г. ста́лі — зака́л (зака́лка) ста́ли;

чалаве́к старо́га га́рту — челове́к ста́рого зака́ла;

2. полигр. гарт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гартава́нне ср.

1. тех. кале́ние, зака́ливание, закалка ж., зака́л м.;

2. перен. зака́ливание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)