гарт (род. га́рту) м.
1. прям., перен. зака́л, зака́лка ж.;
г. ста́лі — зака́л (зака́лка) ста́ли;
чалаве́к старо́га га́рту — челове́к ста́рого зака́ла;
2. полигр. гарт
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)