гарт (род. га́рту) м.

1. прям., перен. зака́л, зака́лка ж.;

г. ста́лі — зака́л (зака́лка) ста́ли;

чалаве́к старо́га га́рту — челове́к ста́рого зака́ла;

2. полигр. гарт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)