назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| За́йцава | |
| За́йцаву | |
| За́йцавам | |
| За́йцаве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Verbum
анлайнавы слоўнікпрыметнік, прыналежны
| за́йцава | за́йцава | за́йцавы | ||
| за́йцавага | за́йцавай за́йцавае |
за́йцавага | за́йцавых | |
| за́йцаваму | за́йцавай | за́йцаваму | за́йцавым | |
за́йцавага ( |
за́йцаву | за́йцава | за́йцавы ( за́йцавых ( |
|
| за́йцавым | за́йцавай за́йцаваю |
за́йцавым | за́йцавымі | |
| за́йцавым | за́йцавай | за́йцавым | за́йцавых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Які належыць зайцу.
2. Тое, што і заячы (у 3 знач.).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)