зазнава́ цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зазнаю́ ся
зазнаё́ мся
2-я ас. зазнае́ шся
зазнаяце́ ся
3-я ас. зазнае́ цца
зазнаю́ цца
Прошлы час
м. зазнава́ ўся
зазнава́ ліся
ж. зазнава́ лася
н. зазнава́ лася
Загадны лад
2-я ас. зазнава́ йся
зазнава́ йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зазнаючы́ ся
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зазнава́ цца несов. а́ ться; мно́ го мнить о себе́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зазнава́ цца ‑знайся, ‑знаешся, ‑знаецца; ‑знаёмся, ‑знаяцеся; заг. зазнавайся.
Незак. да зазнацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазна́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца; зак.
Заганарыцца, заважнічаць.
|| незак. зазнава́ цца ю́ ся, -нае́ шся, -нае́ цца; -наёмся, -наяце́ ся, -наю́ цца; -нава́ йся.
|| наз. зазна́ йства , -а, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зазнава́ цца зазна́ цца разм. D é inbilden, überhé blich wé rden;
не зазнава́ йся!
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
зазнава́ ться несов. разг. зазнава́ цца ;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Вабразі́ цельны ’ганарлівы’ (Юрч. , Яўс. ). Ад *ваабразіцель , утворанага ад запазычанага з рускай мовы вообразить , воображать ’зазнавацца , ганарыцца’ або непасрэдна ад вообразить .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
испы́ тываться страд.
1. выпрабо́ ўвацца, правяра́ цца; дасле́ давацца; іспы́ твацца;
2. зазнава́ цца , зве́ двацца; перано́ сіцца; адчува́ цца; перажыва́ цца; пазнава́ цца; см. испы́ тывать
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Мане́ жыцца ’манернічаць, крыўляцца’ (ТСБМ , Нас. ), мане́ жыць ’прывучаць, быць пераборлівым у ежы, быць свавольным’ (Нас. ), ’балаваць’ (Касп. ), манежна ’пястун, пястуха’, манежны ’манерны’ (Нас. ), ваўк. манежыць ’выпрошваць’ (Сл. ПЗБ ). Укр. маніжитися ’манернічаць’, ’песціцца’, рус. мане́ жить ’зазнавацца , фарсіць’, ’песціць, балаваць’, манежный ’манерны, разбалаваны’, ’франтаваты’, польск. manierzyć się (Варш. сл. , 2, 877). Кантамінаваная лексема, якая ўзыходзіць да манеж , аформленая пад уплывам манера , манерны і пры ад’ідэацыі нежны .
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
wynosić się
незак.
1. ісці прэч; выбірацца;
wynoś się stąd! — прэч адсюль!;
2. зазнавацца
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)