зазва́ць, -заву́, -заве́ш, -заве́; -завём, -завяце́, -заву́ць; -заві́; -зва́ны; зак., каго (што).

Паклікаць, запрасіць прыйсці.

З. у госці.

|| незак. зазыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазаву́ зазавё́м
2-я ас. зазаве́ш зазавяце́
3-я ас. зазаве́ зазаву́ць
Прошлы час
м. зазва́ў зазва́лі
ж. зазва́ла
н. зазва́ла
Загадны лад
2-я ас. зазаві́ зазаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зазва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зазва́ць сов. зазва́ть; пригласи́ть;

з. у го́сці — зазва́ть (пригласи́ть) в го́сти

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазва́ць, ‑заву, ‑завеш, ‑заве; ‑завём, ‑завяце; зак., каго-што.

Паклікаць, запрасіць прыйсці, зайсці куды‑н. Зазваць у госці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазыва́ць гл. зазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зазваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазва́ны за́званный; приглашённый; см. зазва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазыва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. зазываць — зазваць; настойлівае запрашэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зазва́ть сов., разг. зазва́ць; заклі́каць; (пригласить) запрасі́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зазыва́ць несов. зазыва́ть; приглаша́ть; см. зазва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)