зазва́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зазаву́ зазавё́м
2-я ас. зазаве́ш зазавяце́
3-я ас. зазаве́ зазаву́ць
Прошлы час
м. зазва́ў зазва́лі
ж. зазва́ла
н. зазва́ла
Загадны лад
2-я ас. зазаві́ зазаві́це
Дзеепрыслоўе
прош. час зазва́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)