задубяне́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
задубяне́ю |
задубяне́ем |
| 2-я ас. |
задубяне́еш |
задубяне́еце |
| 3-я ас. |
задубяне́е |
задубяне́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
задубяне́ў |
задубяне́лі |
| ж. |
задубяне́ла |
| н. |
задубяне́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
задубяне́й |
задубяне́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
задубяне́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
задубяне́ць сов., разг., см. задубе́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
задубяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Тое, што і задубець. На Алімпе не было сухога рубца, уся яна задубянела. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)