задубяне́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Тое, што і задубець. На Алімпе не было сухога рубца, уся яна задубянела. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)