задрыжа́ць, -жу́, -жы́ш, -жы́ць; -жы́м, -жы́це, -жа́ць; -жы́; зак.

1. Здрыгануцца, скалануцца.

Задрыжалі шыбы ў вокнах.

2. Затрэсціся (ад хвалявання).

З. ад страху.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задрыжа́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. задрыжу́ задрыжы́м
2-я ас. задрыжы́ш задрыжыце́
3-я ас. задрыжы́ць задрыжа́ць
Прошлы час
м. задрыжа́ў задрыжа́лі
ж. задрыжа́ла
н. задрыжа́ла
Загадны лад
2-я ас. задрыжы́ задрыжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час задрыжа́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задрыжа́ць erzíttern vi (s), ánfangen* zu zítten, ins Zíttern geráten*; erbében vi (s) (здрыгануцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задрыжа́ць и задрыжэ́ць сов.

1. задрожа́ть; вздро́гнуть; содрогну́ться;

2. (от волнения) задрожа́ть; (начать трепетать — ещё) затрепета́ть;

з. ад стра́ху — задрожа́ть (затрепета́ть) от стра́ха;

~жа́ў го́лас — задрожа́л го́лос;

◊ рука́ не ~жы́ць — рука́ не дро́гнет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задрыжа́ць і задрыжэ́ць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак.

Пачаць дрыжаць, дрыжэць. // Стварыць дрыжачы гук. Ад першага гарматнага выбуху задрыжалі ў вокнах шыбы, жаласна дзінькнулі шклянкі ў шафе. Васілевіч. // Затрэсціся. Губы ў Магдалены задрыжэлі, і яна прыпала сваім ілбом да Ганнінага ілба. Чорны.

•••

Рука не задрыжыць гл. рука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уздрыгну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.

1. Уздрыгнуць, здрыгнуцца, задрыжаць.

У. ад нечаканага стуку.

Голас уздрыгнуўся ад хвалявання.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Скалануцца, страсянуцца, задрыжаць.

Ад павеву ветру галінкі ўздрыгнуліся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задрыгаце́ць сов., разг., см. задрыжа́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задрожа́ть сов. задрыжа́ць, закалаці́цца, затрэ́сціся.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вострепета́ть сов., высок., уст. задрыжа́ць, закалаці́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

затрымце́ць, -мчу́, -мці́ш, -мці́ць; -мці́м, -мціце́, -мця́ць; -мці́; зак.

1. Пачаць трымцець.

Затрымцелі лісты.

2. Замігаць.

Затрымцелі агеньчыкі.

3. Закалаціцца, задрыжаць.

Сэрца затрымцела ад радасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)