задо́рваць гл. задарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задо́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. задо́рваю задо́рваем
2-я ас. задо́рваеш задо́рваеце
3-я ас. задо́рвае задо́рваюць
Прошлы час
м. задо́рваў задо́рвалі
ж. задо́рвала
н. задо́рвала
Загадны лад
2-я ас. задо́рвай задо́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час задо́рваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задо́рваць несов., в разн. знач. зада́ривать; см. задары́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задо́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да задарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задо́рваць гл. задарыць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

задары́ць, -дару́, -до́рыш, -до́рыць; -до́раны; зак., каго (што).

Паднесці каму-н. многа падарункаў.

З. маладажонаў.

|| незак. задо́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зада́ривать несов. задо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задара́ць

‘задорваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. задара́ю задара́ем
2-я ас. задара́еш задара́еце
3-я ас. задара́е задара́юць
Прошлы час
м. задара́ў задара́лі
ж. задара́ла
н. задара́ла
Загадны лад
2-я ас. задара́й задара́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час задара́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Geschénk

n -(e)s, -e (па)дару́нак

etw. zum [als] ~ bekómmen* [erhálten*, empfángen*] — атрыма́ць што-н. у я́касці падару́нка

j-n mit ~en überschǘtten — задо́рваць каго́-н.

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)