задо́брываць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. задо́брываю задо́брываем
2-я ас. задо́брываеш задо́брываеце
3-я ас. задо́брывае задо́брываюць
Прошлы час
м. задо́брываў задо́брывалі
ж. задо́брывала
н. задо́брывала
Загадны лад
2-я ас. задо́брывай задо́брывайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час задо́брываючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

задо́брываць несов. зада́бривать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задо́брываць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да задобрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задо́брыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., каго (што).

Выклікаць у каго-н. прыхільнасць да сябе падарункамі, паслугамі і пад.

|| незак. задо́брываць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задо́брываць, задо́брыць разм. j-n für sich (A) éinnehmen*; sich (D) j-n genéigt máchen, j-n gütig stímmen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

зада́бривать несов. задо́брываць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задо́брывацца, ‑аецца; незак.

Зал. да задобрываць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задо́брыванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. задобрываць — задобрыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

propitiate

[proʊˈpɪʃieɪt]

v.i.

1) ула́шчваць, задо́брываць

2) здабыва́ць для сябе́ ла́ску, прыхі́льнасьць

3) заміра́ць, прыміра́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blandish

[ˈblændɪʃ]

v.t.

1) угаво́рваць; задо́брываць, уце́шваць

She blandished him — Яна́ задо́брыла яго

2) лісьлі́віць, падла́шчвацца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)