зада́цца, -да́мся, -дасі́ся, -да́сца; -дадзі́мся, -дасце́ся, -даду́цца; -да́ўся, -дала́ся, -ло́ся; -да́йся; зак., чым.

Паставіць сабе для вырашэння (мэту, пытанне).

З. мэтай.

|| незак. задава́цца, -даю́ся, -дае́шся, -дае́цца; -даёмся, -даяце́ся, -даю́цца; -дава́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зада́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зада́мся зададзі́мся
2-я ас. задасі́ся задасце́ся
3-я ас. зада́сца зададу́цца
Прошлы час
м. зада́ўся задалі́ся
ж. задала́ся
н. задало́ся
Загадны лад
2-я ас. зада́йся зада́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час зада́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зада́цца сов. зада́ться;

з. мэ́тай — зада́ться це́лью

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зада́цца, ‑дамся, ‑дасіся, ‑дасца; ‑дадзімся, ‑дасцеся, ‑дадуцца; пр. задаўся, ‑лася, ‑лося; заг. задайся; зак.

1. чым. Паставіць сабе для вырашэння (мэту, пытанне). Задацца мэтай.

2. (часта з адмоўем). Абл. Выйсці ўдалым; атрымацца, удацца. Хлеб не задаўся. □ Так, шчасце мне, відаць, не задалося. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задава́цца¹ гл. задацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зада́ться зада́цца;

зада́ться це́лью зада́цца мэ́тай, паста́віць сабе́ (за) мэ́ту.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Незада́ча ’няўдача’ (Юрч.), рус. незада́ча ’тс’. Да зада́цца ’ўдацца’ (ад даць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Незада́лы ’няўдачы’ (Нік., Оч.). Магчыма, да задацца (да даць) ’удацца’, параўн. незадина ’няўдача’ (гл.). Паводле Карскага (2–3, 331), мн. л. назоўніка «для абазначэння псіхічнага стану» мае архаічны характар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

задава́цца 1, ‑даецца; незак.

1. Незак. да задацца.

2. Зал. да задаваць (гл. задаць у 1–3 знач.).

задава́цца 2, ‑даюся, ‑даешся, ‑даецца; ‑даёмся, ‑даяцеся; заг. задавайся; незак.

Разм. Фанабэрыста, ганарліва паводзіць сябе; важнічаць. — Як табе падабаецца аграном? — Нічога. Толькі, здаецца мне, крыху задаецца. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задава́цца несов.

1. задава́ться; см. зада́цца;

2. (важничать) задава́ться, заноси́ться, чва́ниться, кичи́ться, хорохо́риться;

3. страд. задава́ться; см. задава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)