Verbum

анлайнавы слоўнік

зада́так

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	зада́так	зада́ткі
Р.	зада́тку	зада́ткаў
Д.	зада́тку	зада́ткам
В.	зада́так	зада́ткі
Т.	зада́ткам	зада́ткамі
М.	зада́тку	зада́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

зада́так, -тку, мн. -ткі, -ткаў, м.

Сума, якая ўносіцца або бярэцца наперад як гарантыя выканання ўсяго абавязацельства.

Даць з.

|| прым. зада́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зада́так, -тку м. зада́ток

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зада́так, ‑тку, м.

1. Частка агульнай сумы, якая ўносіцца або бярэцца наперад як гарантыя выканання абавязацельства. Даць задатак. □ Прыносіць бабуля Івану заказ на чаравікі і задатак. Якімовіч. Саўка бярэцца за работу. Не брацца нельга: барыш выпілі, задатак узяў. Колас.

2. толькі мн. (зада́ткі, ‑аў); перан. Зародкі якіх‑н. якасцей, здольнасцей. Задаткі вучонага. Паэтычныя задаткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задатак

т. 6, с. 498

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зада́так м Hándgeld n -(e)s, Ánzahlung f -, -en; Vórschuss m -es, -schüsse, Vórschusszahlung f (аванс);

уне́сці зада́так éine Ánzahlung léisten [machen]; ánzahlen vt;

зада́так гато́ўкаю Bárvorschuss m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зада́ток зада́так, -тку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абзада́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Даць задатак за што-н.

А. дом.

|| незак. абзада́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

earnest¹ [ˈɜ:nɪst] n. dated зада́так; закла́д, зало́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

азада́чыць

‘абзадачыць, даць задатак’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	азада́чу	азада́чым
2-я ас.	азада́чыш	азада́чыце
3-я ас.	азада́чыць	азада́чаць
Прошлы час
м.	азада́чыў	азада́чылі
ж.	азада́чыла
н.	азада́чыла
Загадны лад
2-я ас.	азада́ч	азада́чце
Дзеепрыслоўе
прош. час	азада́чыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)