загі́б

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. загі́б загі́бы
Р. загі́бу загі́баў
Д. загі́бу загі́бам
В. загі́б загі́бы
Т. загі́бам загі́бамі
М. загі́бе загі́бах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

загі́б, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Загнутае месца, выгін.

З. ліста.

З. ракі.

2. перан. Дапушчэнне шкодных крайнасцей у ажыццяўленні чаго-н.

Левы з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загі́б м.

1. (род. загі́ба) в разн. знач. загиб;

з. ракі́ — заги́б реки́;

з. піло́ткі — заги́б пило́тки;

2. (род. загі́бу) перен. укло́н, заги́б;

ле́вы з. — ле́вый укло́н (заги́б)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загі́б, ‑у, м.

1. Адхіленне або паварот убок. Загіб ракі. □ Лагодным загібам павярнула направа .. пясчаная дарога. Пестрак.

2. перан. Адхіленне ад правільнай лініі паводзін, дзейнасці. Левы загіб. □ — Памылачка правага характару, дый загіб з заскокам у вас. Гурскі.

3. Загнутае месца. У загібах .. [пілоткі] — дзве іголкі: адна з чорнай ніткай, другая з белай. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загі́б Лука, лукавіна ракі (Слаўг.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

загі́б м разм, загі́н м inknickung f -, -en, Knckung f (на паперы); Begung f -, -en, Krümmung f -, -en (выгіб, выгін);

2. перан bweichung f -, -en (ухіл); Übersptzung f -, -en, Übergriff m -(e)s, -e (перагіб)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

загагу́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж. (разм.).

Мудрагелісты загіб, кручок.

Пісаць з загагулінамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заги́б

1. загі́б, -бу м., загі́н, -ну м.;

2. перен. загі́б, -бу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загі́н, -ну м., см. загі́б1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

zagięcie

н. загіб; загін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)