загі́б
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
		
	
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
			| Н. | загі́б | загі́бы | 
		
			| Р. | загі́бу | загі́баў | 
		
			| Д. | загі́бу | загі́бам | 
		
			| В. | загі́б | загі́бы | 
		
			| Т. | загі́бам | загі́бамі | 
		
			| М. | загі́бе | загі́бах | 
		
Крыніцы:
	
		krapivabr2012,
		nazounik2008,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
загі́б, -у, мн. -ы, -аў, м.
1. Загнутае месца, выгін.
З. ліста.
З. ракі.
2. перан. Дапушчэнне шкодных крайнасцей у ажыццяўленні чаго-н.
Левы з.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
загі́б м.
1. (род. загі́ба) в разн. знач. загиб;
з. ракі́ — заги́б реки́;
з. піло́ткі — заги́б пило́тки;
2. (род. загі́бу) перен. укло́н, заги́б;
ле́вы з. — ле́вый укло́н (заги́б)
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
загі́б, ‑у, м.
1. Адхіленне або паварот убок. Загіб ракі. □ Лагодным загібам павярнула направа .. пясчаная дарога. Пестрак.
2. перан. Адхіленне ад правільнай лініі паводзін, дзейнасці. Левы загіб. □ — Памылачка правага характару, дый загіб з заскокам у вас. Гурскі.
3. Загнутае месца. У загібах .. [пілоткі] — дзве іголкі: адна з чорнай ніткай, другая з белай. Карпюк.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
загі́б Лука, лукавіна ракі (Слаўг.).
 Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.) 
загі́б м разм, загі́н м Éinknickung f -, -en, Kníckung f (на паперы); Bíegung f -, -en, Krümmung f -, -en (выгіб, выгін);
2. перан Ábweichung f -, -en (ухіл); Überspítzung f -, -en, Übergriff m -(e)s, -e (перагіб)
 Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)  
загагу́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж. (разм.).
Мудрагелісты загіб, кручок.
Пісаць з загагулінамі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
заги́б
1. загі́б, -бу м., загі́н, -ну м.;
2. перен. загі́б, -бу м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
загі́н, -ну м., см. загі́б 1
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
 Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)