загы́ркаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загы́ркаю |
загы́ркаем |
| 2-я ас. |
загы́ркаеш |
загы́ркаеце |
| 3-я ас. |
загы́ркае |
загы́ркаюць |
| Прошлы час |
| м. |
загы́ркаў |
загы́ркалі |
| ж. |
загы́ркала |
| н. |
загы́ркала |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загы́ркаўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
загы́ркаць сов., прям., перен. зарыча́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
загы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Пачаць гыркаць. // Гыркнуць некалькі разоў запар. Сабака пад сталом загыркаў і, ашчэрыўшы зубы, кінуўся на пана. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загірчэ́ць
‘зарыкаць, загыркаць’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
загірчу́ |
загірчы́м |
| 2-я ас. |
загірчы́ш |
загірчыце́ |
| 3-я ас. |
загірчы́ць |
загірча́ць |
| Прошлы час |
| м. |
загірчэ́ў |
загірчэ́лі |
| ж. |
загірчэ́ла |
| н. |
загірчэ́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
загірчы́ |
загірчы́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
загірчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зарыча́ть сов. зарыка́ць; (зареветь) зараўці́; (о собаке, а также перен.) забурча́ць, загы́ркаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прорыча́ть сов.
1. прараўці́, зараўці́, прарыка́ць, зарыка́ць; (о собаке) прагы́ркаць, загы́ркаць;
2. (какое-то время) прараўці́; прарыка́ць; (о собаке) прагы́ркаць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)