загры́вак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. загры́вак загры́ўкі
Р. загры́ўка загры́ўкаў
Д. загры́ўку загры́ўкам
В. загры́вак загры́ўкі
Т. загры́ўкам загры́ўкамі
М. загры́ўку загры́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загры́вак, -ры́ўка, мн. -ры́ўкі, -ры́ўкаў, м.

1. Ніжняя частка грывы, якая прылягае да карка.

2. Частка шыі ніжэй патыліцы (разм.).

◊

Даць па загрыўку (разм.) — выгнаць, зняць з працы.

|| прым. загры́вачны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загры́вак, -ры́ўка м. загри́вок

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загры́вак, ‑грыўка, м.

Ніжняя частка грывы, якая прылягае да карка. // Задняя частка шыі ў жывёл. Поўсць на пукатым загрыўку аўчаркі тапырылася. Беразняк. // Разм. Патыліца.

•••

Даць па загрыўку гл. даць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загры́вак м.

1. (у каня) Wíderrist m -(e)s, -e;

2. разм. Geníck n -(e)s, -e, Nácken m -s, -;

◊

атрыма́ць па загры́ўку eins aufs Dach bekómmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

withers [ˈwɪðəz] n. pl. загры́вак, ка́рак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Ке́пель ’плечы’ (Сцяшк. Сл.), ’загрывак, патыліца, карак’ (Нар. лекс., Жыв. сл.). Запазычанне з літ. kepalas ’спіна, горб’ (Лаўчутэ, Балтизмы, 134).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

scruff [skrʌf] n. загры́вак; ка́рак

♦

take smb. by the scruff of the neck узя́ць каго́-н. за ка́рак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scruff

[skrʌf]

n.

загры́вак -ўку, ка́рак -ку m.

to take somebody by the scruff — узя́ць не́кага за ка́рак

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Rist

m -es, -e

1) пад’ём (нагі)

2) запя́сце (рукі)

3) загры́вак (у каня)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)