заграні́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
заграні́чны |
заграні́чная |
заграні́чнае |
заграні́чныя |
| Р. |
заграні́чнага |
заграні́чнай
заграні́чнае |
заграні́чнага |
заграні́чных |
| Д. |
заграні́чнаму |
заграні́чнай |
заграні́чнаму |
заграні́чным |
| В. |
заграні́чны (неадуш.)
заграні́чнага (адуш.) |
заграні́чную |
заграні́чнае |
заграні́чныя (неадуш.)
заграні́чных (адуш.) |
| Т. |
заграні́чным |
заграні́чнай
заграні́чнаю |
заграні́чным |
заграні́чнымі |
| М. |
заграні́чным |
заграні́чнай |
заграні́чным |
заграні́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заграні́чны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да заграніцы; замежны, іншаземны. Загранічныя тавары. // Звязаны з паездкай за граніцу, са знаходжаннем за граніцай. Загранічнае падарожжа.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заграні́ца, -ы, ж.
Зарубежныя дзяржавы, чужаземныя краіны.
Гандаль з заграніцай.
|| прым. заграні́чны, -ая, -ае.
З. пашпарт (для паездкі за граніцу). Загранічныя тавары (купленыя за граніцай).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
БЕЛАРУ́СКІ ЗАГРАНІ́ЧНЫ АРХІ́Ў у Празе. Створаны ў 1928 (ці 1929) бел. эміграцыяй з мэтай збору і захавання матэрыялаў гісторыі бел. нац.-вызв. руху. Заснавальнік і першы загадчык М.Вяршынін, у 1934—38 заг. архіва Т.Грыб. Падпарадкоўваўся Мін-ву замежных спраў Чэхаславакіі і эміграцыйнаму ўраду БНР. Меў 4 аддзелы: дакументаў (у 1937 налічваў 15 тыс. назваў — матэрыялы Рады і дыпламат. місій БНР, архівы бел. замежных арг-цый, устаноў, партый, успаміны, біяграфіі, перапіска бел. дзеячаў і інш.); б-ка беларусазнаўства (выданні пра Беларусь на бел. і інш. мовах); перыяд. выданняў (у 1937 захоўваліся камплекты 214 назваў бел. газет); бел. бібліяграфіі (12 тыс. пазіцый — гіст. бібліяграфія і картатэка па ўсіх пытаннях беларусазнаўства). У 2-ю сусв. вайну архіў падпарадкоўваўся ням. акупац. уладам. Далейшы лёс архіва невядомы.
Г.І.Сурмач.
т. 2, с. 443
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
заграни́чный заграні́чны, заме́жны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заме́жны, ‑ая, ‑ае.
1. Які знаходзіцца за мяжой; іншаземны, зарубежны. Замежныя дзяржавы.
2. Які адносіцца да іншай дзяржавы, краіны, належыць ім. Замежны капітал. Замежная мова. Замежная дэлегацыя. // Прывезены з-за мяжы; загранічны, імпартны. Замежны тавар.
3. Звязаны з паездкай за граніцу. Замежная камандзіроўка.
4. Які мае адносіны да вядзення знешняй палітыкі. Міністэрства замежных спраў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)