Verbum

анлайнавы слоўнік

зага́дка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	зага́дка	зага́дкі
Р.	зага́дкі	зага́дак
Д.	зага́дцы	зага́дкам
В.	зага́дку	зага́дкі
Т.	зага́дкай зага́дкаю	зага́дкамі
М.	зага́дцы	зага́дках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зага́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Відарыс або вобраз, які трэба разгадаць, растлумачыць.

Загадаць каму-н. загадку.

Загадкі прыроды (перан.). Гэта застаецца загадкай для нас (перан.: недаступным для разумення, вырашэння).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зага́дка зага́дка, -кі ж.;

говори́ть зага́дками гавары́ць зага́дкамі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зага́дка ж. зага́дка;

◊ гавары́ць ~дкамі — говори́ть зага́дками;

гуля́ць у ~кі — игра́ть в зага́дки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Загадка (фалькл. жанр) 4/467; 7/414; 8/602; 12/532—533

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

зага́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

1. Кароткае іншасказальнае апісанне якога‑н. прадмета, з’явы, якія трэба пазнаць, адгадаць. Адгадаць загадку. □ Нам Пятро спачатку Загадаў загадку: Мой кравец заўсёды колкі, Бо на ім тырчаць іголкі. Грахоўскі.

2. перан. Пра што‑н. складанае, заблытанае, незразумелае, што патрабуе разгадкі, тлумачэння. [Багуцкі] заставаўся загадкай для камісара гестапа. Лынькоў. Чулася людзям загадка, якая не адзін дзень, не адзін тыдзень вісела над імі, над усім сялом, невядома што зычыла. Мележ. Жыццёвы і творчы шлях Баршчэўскага поўны супярэчнасцей і загадак. Мальдзіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загадка

т. 6, с. 495

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

зага́дка ж. Rätsel n -s, -;

адгада́ць зага́дку ein Rätsel lösen;

загада́ць зага́дку ein Rätsel áufgeben*;

гавары́ць зага́дкамі in Rätseln spréchen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

загадка

Том: 10, старонка: 153.

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

загадка, задача, галаваломка; рэбус (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)