загавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

Захапіцца размовай.

|| незак. загаво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

загавары́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. загавару́ся загаво́рымся
2-я ас. загаво́рышся загаво́рыцеся
3-я ас. загаво́рыцца загаво́рацца
Прошлы час
м. загавары́ўся загавары́ліся
ж. загавары́лася
н. загавары́лася
Загадны лад
2-я ас. загавары́ся загавары́цеся
Дзеепрыслоўе
прош. час загавары́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загавары́цца сов. (увлечься разговором) заговори́ться; заболта́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загавары́цца, ‑варуся, ‑ворышся, ‑верыцца; зак.

1. Захапіўшыся размовай, доўга прагаварыць. — Нешта бацька ў хату не ідзе, — сказаў .. [хлопец]. — Ці не загаварыўся з кім. Галавач. — Частуйцеся, частуйцеся, а то загаварыліся, — перабіла размову мужчын гаспадыня. Арабей.

2. Зак. да загаворвацца (у 2 знач.)

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

загавары́цца

1. sich verpláudern, sich in ein lánges Gespräch verlíeren*;

2. (хлусіць) fáseln vi, phantasíeren [fantasíeren] vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

заговори́ться сов., в разн. знач. загавары́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загаво́рвацца і загава́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

1. гл. загаварыцца.

2. Гаварыць бяссэнсіцу ў выніку расстройства, хваравітага стану, старасці.

Стары пачаў з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

zagadać się

зак. загаварыцца, забалбатацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

загамані́цца, ‑манюся, ‑монішся, ‑моніцца; зак.

Разм. Тое, што і загаварыцца (у 1 знач.). Лугаўцоў адсунуў ад сябе шклянку, зірнуў на гадзіннік і спахапіўся: — Э-э, ды мы загаманіліся. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zagawędzić się

зак. разм. забалбатацца, загаварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)