заве́рыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заве́ру заве́рым
2-я ас. заве́рыш заве́рыце
3-я ас. заве́рыць заве́раць
Прошлы час
м. заве́рыў заве́рылі
ж. заве́рыла
н. заве́рыла
Загадны лад
2-я ас. заве́р заве́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час заве́рыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

заве́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак.

1. каго (што) у чым. Запэўніць у верагоднасці чаго-н., паручыцца за што-н. «Усё будзе зроблена як мае быць», — заверыў старшыня.

2. што. Засведчыць, змацаваўшы подпісам, пячаткай.

З. подпіс.

З. дакумент.

|| незак. завяра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. завярэ́нне, -я, н. (да 1 знач.), завяра́нне, -я, н. (да 2 знач.) і заве́рка, -і, ДМ -рцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заве́рыць сов., в разн. знач. заве́рить;

з. даве́дку — заве́рить спра́вку;

ён нас заве́рыў, што зада́нне бу́дзе вы́канана — он нас заве́рил, что зада́ние бу́дет вы́полнено

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заве́рыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.

1. Запэўніць у верагоднасці чаго‑н.; паручыцца за што‑н. — Прыйду, прыйду, — заверыла Зося [Рыгора], моцна паціскаючы яго руку. Гартны. Узяўся парты нарабіць Дырэктар райпрамкамбіната. «Усё зраблю, як мае быць! — заверыў ён, — клянуся — свята!» Корбан.

2. Засведчыць правільнасць або сапраўднасць чаго‑н. подпісам, пячаткай. Заверыць подпіс. Заверыць дакумент.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́рыць гл завяраць

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

завяра́нне гл. заверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяра́ць гл. заверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завярэ́нне гл. заверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да заверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заве́раны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад заверыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)